ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของประชากรโลกคิดเป็น 60% โดยมีการคาดการณ์ถึงการขยายตัวของเขตชุมชนเมืองในภูมิภาคนี้จะขยายตัวอย่างรวดเร็วในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ซึ่งจะส่งผลให้ความต้องการน้ำเพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จะไม่ได้เตรียมพร้อมรับมือกับสถานการณ์ดังกล่าว เนื่องจากผู้เชี่ยวชาญคาดการณ์ว่า จะเกิดการขาดแคลนน้ำถึง 40% ทำให้ปริมาณน้ำไม่เพียงพอต่อความต้องการ สถานการณ์ดังกล่าวจะยิ่งทำให้ปัญหาการขาดแคลนน้ำที่เกิดขึ้นอยู่แล้วในภูมิภาคนี้เลวร้ายลงไปอีก โดยประชากรมากกว่า 100 ล้านคนในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จะต้องดำรงชีวิตโดยที่ไม่สามารถเข้าถึงน้ำดื่มที่สะอาดและปลอดภัยได้

นอกจากนี้ ภัยแล้งยังคงเป็นอีกหนึ่งภัยคุกคามที่มักเกิดขึ้น ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อีกด้วย เนื่องจากผลกระทบจากภาวะโลกร้อน ปัญหาภัยแล้งจึงเกิดความรุนแรงในระดับสูงสุดเป็นประวัติการณ์ สถานการณ์ดังกล่าวทำให้ปัญหาความมั่นคงด้านน้ำและผลกระทบอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นเป็นทอด ๆ ทวีความรุนแรงมากขึ้น เช่น การผลิตอาหารลดลง การสูญเสียงาน การอพยพย้ายถิ่นโดยถูกบังคับ ตลอดจนความไม่มั่นคงภายในภูมิภาค อีกทั้งยังส่งผลกระทบต่อกลุ่มประชากรในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ต้องเผชิญกับความยากจนอย่างไม่เท่าเทียมด้วยเช่นกัน

แหล่งน้ำในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ยังได้รับผลกระทบจากมลพิษที่เกิดจากสารเคมี ของเสียจากอุตสาหกรรม และน้ำเสียที่ไม่ได้รับการบำบัด จากรายงานขององค์การสหประชาชาติ ระบุว่าน้ำในแม่น้ำในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก กว่า 80% กำลังได้รับผลกระทบจากมลพิษ มลพิษเกิดจากแหล่งกำเนิดที่หลากหลาย เช่น น้ำเสียที่ไม่ได้รับการบำบัด น้ำทิ้งจากภาคการเกษตร หรือตะกอนที่ถูกชะล้างมาจากการพังทลายของผืนดินที่เสื่อมโทรมจากการมีฝนตกหนัก

การลงทุนอย่างมหาศาลจึงจำเป็นสำหรับโครงสร้างพื้นฐานด้านน้ำของภูมิภาคอาเซียน

ปัญหาที่สำคัญอีกประการหนึ่งซึ่งส่งผลกระทบต่อภูมิภาคอาเซียนคือ ปัญหาของโครงสร้างพื้นฐานด้านน้ำ หลายประเทศกำลังประสบปัญหาการขาดโครงสร้างพื้นฐาน เช่น โรงงานบำบัดน้ำหรือระบบการจ่ายน้ำประปาที่ทันสมัย